Dihydrotestosteron (DHT) wiąże się z receptorem androgenowym (AR) i zmienia jego kształt, aby uczynić go bardziej stabilnym i wydajnym. Gdy DHT wiąże się z receptorem, zachodzą dwa zdarzenia: receptor staje się bardziej elastyczny i zdolny do wiązania androgenów (jak "topniejąca kula", jak opisano w streszczeniu), dzięki czemu miejsca domenowe są bardziej zdolne do interakcji, a następnie kompaktuje się w bardziej stabilną i gęstą formę. Ten proces zwiększa zdolność receptora do rekrutacji pomocników (koaktywatorów) do budowy mięśni oraz innych transkrypcji genowych i niegenowych napędzanych androgenami. Mówiąc prosto, DHT superładowuje AR, czyniąc go silniejszym i lepszym w wykonywaniu swojej pracy.