To oficjalne. Wydawnictwo Uniwersytetu Chicagowskiego opublikuje moją książkę na temat tego, jak Ameryka, w latach 1870-1941, miała "egalitarny wzrost". Mówiąc prosto: dolne 90% doświadczyło wzrostu standardów życia szybciej niż górne 10% i mniej więcej tak samo szybko (może nawet szybciej) jak górne 1%. Wskaźnik poprawy (w wartościach bezwzględnych) był wyjątkowy jak na ludzkie standardy i jest znacznie niedoszacowany przez często prezentowane dane. Ameryka nie miała tylko "egalitarnego wzrostu", miała "masywny" wzrost i był to pierwszy raz w historii, kiedy był on tak masywny i tak egalitarny. W końcu Ameryka była jedną z najbardziej egalitarnych gospodarek tamtych czasów. Nie było złotej ery. Nie było powszechnej nierówności. Nie było rosnącej nierówności. Dlaczego miała ten wzrost? Twierdzę, że amerykańska gospodarka rynkowa oferowała i tworzyła wiele ścieżek, które pozwalały spłaszczyć zazwyczaj opisywaną krzywą Kuznetsa, która zakłada związek, w którym nierówność rośnie wraz ze średnim dochodem przez pewien czas. Mobilność, dość otwarte rynki, zabezpieczone prawa własności i ograniczone bariery wejścia tworzą ścieżki do dobrobytu. Do tego wschodzące państwo opiekuńcze tamtych czasów było uzupełnieniem. Dobrym, ale jednak uzupełnieniem. Książka jest stosunkowo krótka (maksymalnie 80 000 słów), ale zawiera ogromny dodatek danych i wsparcie techniczne. To był rok pisania rękopisu plus sześć lat pisania artykułów, które ukształtowały moje myślenie na ten temat. Jestem bardzo podekscytowany, że przez następne kilka miesięcy będę kończył poprawki do rękopisu. Więcej wkrótce!