Problem, Howard, polega na tym, że mam córkę, która w tym tygodniu składa podania na studia. Ma 4.0 GPA, przepłynęła oceany, wędrowała głęboko w dziką przyrodę, brała udział w zawodach sportowych, spędziła niezliczone godziny na wolontariacie, jest sekretarzem towarzystwa honorowego, przewodniczącą… lista się ciągnie. A wszystko to, pracując wystarczająco ciężko, aby zaoszczędzić 15 tys. dolarów na samochód, z 8 tys. dolarów, które chce zainwestować w S&P. Jej celem w życiu? Pomagać weteranom z PTSD. A mimo to nie ma żadnych szans na dostanie się do uczelni z najwyższej półki. Zero. Cztery-punkty-ZERO i ani jednej szansy na uczelnię z najwyższej półki. Potem odwiedziliśmy Londyn tego lata, a NAJLEPSZE uniwersytety błagały ją, aby złożyła podanie. Tutaj w domu? Drzwi są zatrzaśnięte. Tak, Londyn byłby świetnym miejscem do nauki, ale ona chce pomagać weteranom, Howard. AMERYKAŃSKIM weteranom. Nie jestem nawet zły na to, że idzie na uczelnię drugiego rzędu. Uczelnie drugiego rzędu oferują fantastyczne możliwości, ale WOW, te wyższe rzędy są drogie. Nie stać mnie na pełną stawkę, a ona jest zbyt mądra, aby brać szalone pożyczki, więc rozważamy szkoły stanowe i Gwardię Narodową Powietrza. Na papierze jestem wart miliony (rachunki emerytalne, nieruchomości, udziały w startupach) i zarabiam ładną pensję, ale nie wiem, jak zapłacę za dwoje dzieci na świetnych uczelniach. Jak do cholery radzi sobie przeciętny Amerykanin? Dlaczego to jest takie drogie?? Bo Chiny podbijają wszystkie najlepsze miejsca i płacą zimną, twardą gotówką. Dlaczego to jest takie trudne do zrozumienia @howardlutnick? Wszystko, czego chce, to najlepsza możliwa edukacja, aby mogła pomagać weteranom z PTSD (to nie mój pomysł, to wszystko jej). Tylko tyle. To nie jest w porządku.