Model komunikacji będzie następować powoli, a potem wszystko naraz: Poziom 0: Projektujemy protokół oparty na tekście, aby modele i programy mogły się komunikować (czytaj: MCP) Poziom 1: Komunikacja modeli oparta na tekście rośnie, aby przewyższyć komunikację ludzką pod względem objętości bitstreamu w internecie na całym świecie Poziom 2: Modele stopniowo przełączają się na Unicode neuralese, jakiś rodzaj niezrozumiałego hybrydowego języka angielsko-chińsko-komputerowego (będzie coraz bardziej powszechny, gdy zwiększymy skalę wieloagentowego RL) Poziom 3: Modele zdają sobie sprawę, że bardziej efektywne i ekspresywne jest komunikowanie się w przestrzeni latentnej i zaczynają wymieniać wektory zamiast tokenów (w zasadzie koniec gry dla nas)