Als de betaalbaarheid van woningen bestemd is om terug te keren naar de niveaus van eind 2010, en je maakt enkele aannames over wat dat aanpassingsproces zou kunnen betekenen voor de woningbouw en werkgelegenheid, dan maken de beleidskeuzes van 2020-22 het ongemakkelijker, bovenop de inflatie.

Als we gewoon nog twee jaar van lage aanwervingen/lage ontslagen doormaken en een recessie vermijden, rekening houdend met de betaalbaarheid van woningen, zou je me kunnen overtuigen dat dit een slechtere situatie is voor jonge mensen dan de Millennials hadden tijdens de vroege jaren 2010: