vandaag 30 worden (ja, ik werd kaal op mijn 25e) een paar persoonlijke lessen over mijn 20s die anderen kunnen helpen die nog geen volwassenen zijn: 1) begrijp dat leeftijd een slechte proxy is voor kennis vooral in oosterse culturen word je als meer kennisrijk en respectabeler behandeld naarmate je ouder wordt terwijl je respectvol naar anderen moet zijn, begrijp dat de overgrote meerderheid van de "volwassenen" geen idee heeft waar ze het over hebben ze zijn net zo dom als jij, maar hebben de extra arrogantie van leeftijd de arrogantie wordt gepresenteerd als zelfvertrouwen, wat je doet geloven dat ze gelijk hebben, maar dat is niet het geval 2) neem veel meer risico's iedereen zegt je dit te doen als je jong bent en terwijl je nog geen familiale verantwoordelijkheden hebt, doen de meeste mensen het toch niet een goede herformulering hier is om niet te denken aan wat er mis kan gaan, maar aan wat er goed kan gaan 3) ga standaard in actie, je hebt tons jaren en energie om fouten te corrigeren bijna geen enkele fout is catastrofaal genoeg om je leven te ruïneren, tenzij het resulteert in gevangenisstraf of slechte gezondheid 4) waar je woont is belangrijker dan je denkt jij bent in een ruil met je overheid. ze nemen een groot percentage van wat je verdient en geven je dingen in ruil zoals veiligheid, transport, enz. zorg ervoor dat je een goede ruil krijgt. als je 60% aan belasting betaalt en de slechtste medische zorg ter wereld krijgt (canada), ga dan weg ...