Het uitleggen van berichten aan midwits met een vals gevoel van hun eigen geletterdheid is uitputtend. Je hebt een bericht over ontwerptaal verkeerd begrepen als een bericht over conceptuele kunst en dat maakte je woedend—ondanks dat het duidelijk gepositioneerd was in vergelijking met flat design en skeuomorfisme—en interpreteerde een gebruik van emdash als een signaal van GPT-schrijven ondanks het grammaticaal onjuiste gebruik in een bericht met andere bijna-illegale grammaticale misbruiken. Elke dag proberen stervende CT-accounts ons te betrekken voor een vleugje leven—als je interactie wilt, moet je iets interessants presenteren om op te kunnen afgeven, niet lezen 101 mislukkingen en onzekere zijpasses. Of vraag in ieder geval gewoon eerlijk en beleefd wanneer je moeite hebt om iets te begrijpen, ik ben altijd bereid om uitleg te geven, mijn berichten zijn allemaal conversatief geschreven, uit de losse pols, ze zijn niet bedoeld om te verhullen. De hubris die je ervan weerhoudt om dat te doen en de emotionele inzet die je hebt in je intellectuele vermogen, waardoor je het als een persoonlijke belediging beschouwt wanneer je herinnerd wordt aan de beperkingen ervan, is wat je categorisch een midwit maakt.