Vrouwen geloven dat labels waarde hebben. Mannen geloven dat substantie waarde heeft. Dit komt omdat vrouwen overleven door gelabeld te worden en mannen overleven door met substanties te werken. Vrouw: "Ik heb de beste werknemer ter wereld award!" Man: "OK, welk werk heb je gedaan?" Vrouw: "Ik heb de award. Ik ben beter dan jij." Man: "Ik heb vandaag helemaal alleen een oprit aangelegd. Wat heb JIJ gedaan?" Vrouw: "Je bent gewoon JALOERS dat je NOOIT de beste werknemer ter wereld kunt zijn!" Man: "Nee, ik wil gewoon weten waarom jij betaald krijgt. Bijvoorbeeld, ik heb een oprit aangelegd, en nu kan de huiseigenaar erop rijden. Dat was geld waard voor hen, dus hebben ze me dat geld betaald. Dat is waarom ik betaald krijg. Waarom krijg JIJ betaald?" Vrouw: "voor het zijn van de beste werknemer!" Dit is ook hoe DEI werkt. De mensen die DEI-banen krijgen, doen niets productiefs, maar ze zwaaien met labels om hun superioriteit te bewijzen. Dit komt omdat, voor hen, status WAARDE IS. Hoog op de statusladder staan IS WAAR WAARDE IS. Omdat het je de meest VERDIENDE maakt. Het is een hiërarchie van VERDIENEN. Mannen (vooral hoog-IQ, mannelijke mannen) waarderen dingen in fysieke termen: "Ik heb dit jaar 3 ton aardappelen geteeld." Vrouwen (en andere verdienden) waarderen dingen in termen van status: "Ik ben koningin van de boerderij! Hahahaha! Ik sta boven jou, aardappel-jongen!" Verdienden kunnen nooit, ooit, ooit de macht hebben over iets, ergens, ooit.