Ik heb gisteren een mooie lange fietstocht gemaakt om naar de Dialectic-podcast van @jacksondahl met @HipCityReg te luisteren. Zo'n prikkelend gesprek, dit is wat me opviel: > We zouden publieke diensten moeten ontwerpen alsof ze voor luxe klanten zijn (argument via Naoto Fukasawa) à la het Tokyo Toilet-project. Waymo is een geweldig voorbeeld van hoe transport een mooie ervaring kan zijn. > Wrijving is goed, maar het moet de moeite waard zijn: "niets is erger dan zoveel moeite doen voor een feestje dat waardeloos is". Evenzo, lage wrijving + hoog genot = verslaving. > Caesar zette zijn gezicht op munten (de Romeinse tradities van goden op valuta doorbrekend), wat in wezen de boodschap uitzond: "Ik geef je de mogelijkheid om transacties te doen". Wat crypto mogelijk maakt, via tokenlaunchers, is dat jij Caesar kunt zijn. > Narratief is essentieel. Polymarket werkt zo goed omdat het merk eenvoudig is: "speculatie als een medium". > Politici stellen zich geen betere toekomst voor en bieden die ook niet aan, ze beloven ons alleen te beschermen tegen 'slechte' dingen (meer hierover in de documentaireserie van Adam Curtis). > Ik heb ook een screenshot gemaakt van een tijdstip voor deze zin: "de reden waarom ik van technologie hou is omdat je op de schouders van reuzen kunt staan" ~ de echo-editie van Digital Frontier was een verkenning van dit idee :’) ~ hoewel, Reggie zegt, je moet in staat zijn om je helden te bekritiseren, want anders kun je niet verder kijken dan hen.