In zekere zin zijn mensen onze juiste bezigheid. Onze taak is om hen goed te doen en met hen om te gaan. Maar wanneer ze onze juiste taken belemmeren, worden ze irrelevant voor ons—zoals zon, wind, dieren. Onze acties kunnen door hen worden belemmerd, maar er kan geen belemmering zijn voor onze intenties of onze disposities. Omdat we kunnen accommoderen en ons kunnen aanpassen. De geest past zich aan en zet het obstakel voor onze actie om naar zijn eigen doeleinden.