Frankrijk verloor Afrika. Duitsland verloor zijn verstand. Dus hebben ze de EU uitgevonden om te doen alsof ze nog steeds de leiding hebben. Parijs had een podium nodig. Berlijn had een leiband nodig. De EU gaf ze allebei: een theater van diplomatie waar niets echts gebeurt, maar iedereen juicht het script toe. Frankrijk kon zijn rijk niet vasthouden, dus veranderde het dominantie in 'waarden'. Duitsland kon zichzelf niet vertrouwen met macht, dus besteedde het het uit aan het proces. En samen bouwden ze een instituut op waar schuld doorgaat voor visie en zwakte doorgaat voor deugdzaamheid. Het resultaat? Een unie waar niemand het bevel voert, iedereen reguleert en de echte macht elders stroomt - naar Washington, naar Peking, naar iedereen die bereid is te handelen in plaats van te stemmen. De EU is niet de toekomst van Europa. Het is het dekmantelverhaal voor zijn retraite.