Bro stop met me dm'en Ik hou van jullie allemaal Het was geen schreeuw om hulp Sterker nog, ik ben nog nooit gelukkiger geweest sinds ik op deze app ben, ik heb nog nooit aan iets gewerkt dat ik leuker vond Gewoon iets waar ik eerlijk over moest zijn, anders had ik te veel van jullie weer en weer moeten liegen Er lijkt weer iets over je hoofd te gaan, dus ik wil het aanstippen met een ervaring van mij Toen ik 14 was, denk ik dat ik een zomer doorbracht in een super luxe bejaardentehuis, zoals 20k+ per maand, het was eigenlijk een luxe hotel Het was onbetaald, maar dat maakte me niet uit, want toen wilde ik een boek schrijven over succesvolle mensen in hun laatste momenten Ja, ik was een vreemde mfer en als dat je verrast, ken je me waarschijnlijk niet zo goed Hoe dan ook Mijn taak was om ze gezelschap te houden, dus we praatten gewoon urenlang, ze hielden van me Waarschijnlijk omdat ik elke dag contrabande zoals sigaretten en alcohol meebracht Ze gaven me zo goed fooi dat ik waarschijnlijk zo'n 2k die zomer heb verdiend lol, wat voor een 14-jarige een hoop is Maar na een paar weken kreeg ik de moed om hen elk te vragen of ze spijt hadden Er waren 20-25 bewoners Een paar zeiden nee (gebaseerd af) De anderen, letterlijk allemaal, vielen in een van deze 3: 1. Ik wou dat ik minder had gewerkt en meer tijd met mijn familie had doorgebracht Een paar van hen huilden over het missen van dingen voor hun kinderen of echt belangrijke gebeurtenissen voor de familie en zo Het was best hard om te horen, niet te liegen 2. Ik wou dat ik had vergeven of de eerste stap had gezet om met XYZ te praten met wie ik al ABC jaren niet had gesproken Vooral familieleden, maar niet alleen Coolste verhaal, ik was dit aan het opnemen, en een was echt gepassioneerd, als iemand die vanuit zijn hart sprak en zich openstelde over hoe hij een koppige idioot was geweest met zijn dochter die echt twee keer de man was die hij was omdat ze naar Afrika ging om mensen in nood te helpen in plaats van neurosurgeon te worden enzovoort Fucking maakte me aan het huilen, man Toen ik thuis kwam, vond ik haar op Facebook, vroeg of ze het erg vond om 15 minuten met me door te brengen, hetzij in mijn "kantoor" of in een privéruimte waar ze maar wilde Ze nodigde me uit bij haar thuis, waar ik haar de opname liet horen Ze huilde als een gek, onmogelijk om coherent te spreken, ik wist niet wat ik moest doen. Ze was ervan overtuigd dat haar vader haar haatte, en ze ging een paar weken voordat hij stierf naar hem toe en als ik het me goed herinner, gaf hij 20% van zijn testament aan haar stichting in Botswana Hij bedankte me zo erg dat hij uiteindelijk een aanbevelingsbrief schreef aan een uitgever die hij kende (hij was groot in de jaren 70-80) Ik heb gewoon nooit het boek geschreven lol, maar ik heb zijn brief nu in een lijstje 3. Ik wou dat ik meer had gereisd Niet veel meer om hier aan toe te voegen Maar zie je nu wat ik bedoel? Geen enkele zei: man, ik wou dat ik een andere zakelijke beslissing had genomen Of Ik wou dat ik harder had gewerkt toen ik jonger was Of Wou dat ik meer/minder risico had genomen We denken dat deze dingen belangrijk zijn, en dat zijn ze voor ons nu, maar wanneer de dood aan de deur klopt, zul je beseffen wat echt belangrijk was En dat zal niets zijn wat je je leven lang hebt geoptimaliseerd Denk erover na Ik ben een fucking hypocriet, dus ik ga je niet vertellen wat je moet doen, maar als je in een andere situatie bent, als je al wat geld hebt, ga liggen en doe 15 minuten niets anders dan erover nadenken

Dit is het moeilijkste wat ik ooit heb geschreven Het is lang, lees het of niet, het kan me echt niets schelen, deze post is voor mij om te zeggen wat ik al jaren wil zeggen maar te veel een lafaard was om het door te zetten Ik heb de afgelopen maanden DMs gekregen waarin mensen me vroegen hoe ik het heb gedaan Hoe ik "het heb gemaakt" Wat het blauwdruk is (Ik heb het zelfs niet gemaakt, of in ieder geval waarschijnlijk niet volgens jouw definitie) En de waarheid is.. Ik heb gelogen En ik voel me vies Dus vanavond ga ik voor het eerst eerlijk zijn Korte antwoord: Je kunt niet kopiëren wat ik heb gedaan Ik ben niet het resultaat van een of andere verdomde ochtendroutine of disciplinehack of wat dan ook wat mensen je op deze app verkopen Zo slecht als het klinkt, ik ben gewoon het resultaat van trauma Van opvoeding, niet van natuur Ik zei dat ik eerlijk zou zijn, dus dat zal ik zoveel mogelijk zijn, en de enige reden dat ik dat doe is omdat ik tieners in mijn DMs heb en ik kan gewoon niet slapen 's nachts wetende dat ik dingen zeg die, althans in mijn geval, niet reproduceerbaar zijn Er is me zoiets ergs overkomen dat het mijn hersenen letterlijk heeft herschikt, zie het zelf. Ik zal geen details noemen omdat het nog te pijnlijk is Mijn eigen ouders weten niet wat ik hieronder ga delen Hoe dan ook… Hier is mijn officiële rapport, woord voor woord vertaald, van de hoofdpsychiater van een van de beste ziekenhuizen in Zwitserland: ICD-10 F.62: Duurzame persoonlijkheidsverandering na een catastrofale ervaring. De patiënt presenteert zich met chronische posttraumatische stressstoornis gekenmerkt door acute affectieve gevoelloosheid, emotionele ontkoppeling, terugkerende nachtmerries, wat resulteert in een blijvende onmogelijkheid om gevoelens te ervaren, zowel positief als negatief, evenals een sterke overlevingsschuld. (Trouwens, dat is gebruikelijk bij kinderen die zijn opgegroeid in oorlogsgebieden, voel je vrij om conclusies te trekken over wat er gebeurt als ze opgroeien) Nu weet je de echte beni, niet de "social media leven is altijd mooi" beni Geloof me, het is geen verdomde eer Het is gewoon mijn realiteit En zo ziek als het klinkt, of zoals mijn moeder vroeger zei: "er is een positieve kant aan alles als je een open geest houdt" Ja, het is mijn voordeel Mijn grootste voordeel komt voort uit het feit dat ik geboren ben met een zeldzame genetische aandoening en ongeveer 1/3 van mijn leven van mijn geboorte tot mijn 10e jaar in het ziekenhuis heb doorgebracht De meeste emoties die ik de afgelopen 4 jaar online heb getoond? Gefaked Mijn grootste angst tijdens mijn opgroeien was dat mensen zouden denken dat ik een psychopaat ben Dus droeg ik een masker Ik voel eigenlijk alleen emoties, vooral empathie, voor mensen die me hebben geholpen of kinderen helpen in situaties waarin ik als kind zat, en vreemd genoeg voel ik veel empathie voor zieke kinderen, zo veel dat ik een kinderziekenhuis niet kan binnenkomen Ik ben echt gewoon gevoelloos Dat ben ik sinds ik ongeveer 10 jaar oud ben, ze zeiden dat de geest maar zoveel kan verdragen tot het breekpunt Dan vindt het een copingmechanisme Het mijne in plaats van depressie of angst of wat dan ook, werd een soort extreme zelfopgelegde stoïcisme Het is fantastisch voor zaken Ik kan onbeperkte afwijzing aan, onbeperkte "nee sorry, je bent niet goed genoeg." Niet omdat "ik anders gebouwd ben" of wat voor domme shit influencers je verkopen, maar omdat mijn hersenen letterlijk 99% van de emoties niet verwerken Het klinkt als een superkracht, en ja in de handel of zaken is het dat Maar in werkelijkheid is het niet zo eenvoudig Elke andere nacht, zelfs 20 jaar later, zie ik dode kinderen in mijn dromen, degenen met wie ik naast in ziekenhuizen ben opgegroeid, die me vragen waarom ik heb overleefd en zij niet, die vragen waarom ik hun plek op aarde heb gestolen, die vragen waarom ik het verdiende om te leven en zij niet Aan iedereen die zegt dat ze willen zijn waar ik ben, willen jullie nog steeds van plaats ruilen met mij? Zo ja, wees mijn gast, ik geef het graag op Ik neem al een decennium medicijnen en nootropica die een paard zouden kunnen kalmeren, gewoon zodat ik iets zou voelen Ik heb geluk dat ik in een land woon waar ik alles maandelijks kan testen, gelukkig dat ik de 5-cijferige kosten per jaar kan betalen Maar laat niemand je vertellen dat dit "duurzaam" is Dat is het niet, werk is letterlijk mijn copingmechanisme, het kan me niets schelen wat je mening is, het is gewoon zoals het is 1/4

99% van degenen die zeggen dat ze 12+ uur per dag werken, werken misschien 8 uur en verspillen de rest Het vergt een mentale ziekte om dit jarenlang duurzaam te kunnen doen Ik ben 100% zeker dat als ik mijn achtergrond niet had, ik het had opgegeven Je hebt een reden nodig die groter is dan jezelf, anders geef je op