Splątanie kwantowe to jedna z najbardziej intrygujących tajemnic natury, dowód na to, że wszechświat może być bardziej zjednoczony, niż możemy sobie wyobrazić. Kiedy dwa cząstki są tworzone razem, dzielą się jednym stanem kwantowym. Niezależnie od tego, jak daleko się oddalają, nawet na odległość lat świetlnych, zmiana w jednej natychmiast wpływa na drugą. Dla Einsteina było to niemożliwe, a jednak eksperymenty wciąż potwierdzają, że to prawda. Ta dziwna więź zdaje się ignorować prędkość światła, sugerując, że na najgłębszym poziomie przestrzeń i odległość mogą być iluzjami. Wszechświat zachowuje się jak jedna ciągła tkanina, a nie zbiór oddzielnych obiektów. Każdy błysk energii i każdy akt obserwacji to nić ciągnąca za sobą tę kosmiczną sieć. Splątanie zaciera granicę między „tutaj” a „tam”, „ty” a „ja”. Szepta, że być może wszystko, od atomów po galaktyki, jest już połączone, dzieląc jedno ukryte bicie serca przez pole kwantowe. Źródła: NASA, CERN, Max Planck Institute for Quantum Optics