Voor degenen die hebben geschreven als reactie op wat hieronder, dank ik jullie uit de grond van mijn hart. Gelukkig geloven artsen nu dat het niet is wat ze aanvankelijk dachten. Een eindstadium 4 nierziekte (door een transplantatie die niet werkte zoals verwacht) betekent dat men geen CT-scans met contrastmiddel of MRI's met gadolinium kan ondergaan zonder de resterende functie te vernietigen, dus men kan ervoor kiezen om terug te vallen op meer invasieve en tijdrovende diagnostiek. Zelfs kankermarkers zoals CA 19-9, als drager van ADPKD, zijn totaal buiten bereik, waarschijnlijk door levercysten, en dit veroorzaakt ook moeilijkheden en vaak paniek. Maar uiteindelijk lijkt het erop dat ik geen directe bedreiging heb, afgezien van enkele kleine problemen zoals een mogelijke lichte pancreatitis met milde symptomen en een nieuwe bekende misvorming. Met ADPKD in het eindstadium is de buik echt moeilijk te observeren, vol met cysten en andere voorzieningen. Dit is echt één grote zorg minder onder de zorgen die ik al moet beheren. Dus, heel erg bedankt voor al de mooie berichten hieronder: ze werden zeer gewaardeerd, ook al had ik in de onmiddellijke nasleep niet genoeg moed/kracht om te reageren. Maar ik ben blijven posten en op de een of andere manier bevestigt dit opnieuw dat het helpt om mijn geest een beetje uit de paniek en het overdenken te houden.

Slechts 1 minuut van woede kan je immuunsysteem gedurende 4 uur verzwakken. Voordat je je woede verliest, herinner je dan: één minuut van woede kan een prijskaartje van vijf uur op je gezondheid met zich meebrengen. Onderzoek toont aan dat zelfs een korte uitbarsting van woede het lichaam overspoelt met stresshormonen zoals cortisol, wat delen van je immuunsysteem gedurende vier tot vijf uur kan uitschakelen. Tijdens dat venster zijn je verdedigingen tegen virussen, bacteriën en ontstekingen merkbaar zwakker—waardoor je vatbaarder bent om ziek te worden. Het is niet alleen explosieve woede die schade aanricht. Chronische stress door opgekropte frustratie of voortdurende spanning heeft hetzelfde corrosieve effect, dat geleidelijk de immuniteit aantast en het langdurige risico op hartziekten, diabetes en frequente infecties verhoogt. De boodschap is duidelijk: leren om kalm te blijven gaat niet alleen om je beter te voelen in het moment. Eenvoudige hulpmiddelen—diepe ademhaling, mindfulness of een snelle wandeling—kunnen je lichaam beschermen tegen de verborgen schade van negatieve emoties. Je koel houden houdt je letterlijk gezonder.

Experts hebben de bacteriën gevonden die verband houden met multiple sclerose. Wetenschappers hebben twee stammen van darmbacteriën geïdentificeerd die mogelijk direct betrokken zijn bij het uitlokken van multiple sclerose, wat een nieuwe weg biedt naar behandeling of zelfs preventie. In een baanbrekende studie hebben onderzoekers van de Ludwig Maximilian Universiteit van München 81 paren van identieke tweelingen bestudeerd waarbij slechts één van de broers of zussen multiple sclerose had. Deze unieke opzet stelde onderzoekers in staat om verschillen in darmmicrobiomen te isoleren zonder de verstorende factor van genetica. De bacteriën Eisenbergiella tayi en Lachnoclostridium bleken significant overvloediger aanwezig te zijn bij individuen met multiple sclerose - en wanneer ze aan muizen werden geïntroduceerd, droegen ze bij aan symptomen die lijken op multiple sclerose, wat wijst op een causale rol. Dit is de meest precieze link tot nu toe tussen specifieke darmbacteriën en multiple sclerose, en het biedt sterke ondersteuning voor de theorie dat de darm-hersenenverbinding een centrale rol speelt in auto-immuunziekten. Hoewel verder onderzoek nodig is om volledig te begrijpen hoe deze microben immuunresponsen bij mensen beïnvloeden, openen de bevindingen de deur naar nieuwe therapieën die gericht kunnen zijn op of het darmmicrobioom kunnen hervormen om symptomen van multiple sclerose te voorkomen of te verminderen. De ontdekking markeert een cruciaal moment in het onderzoek naar multiple sclerose, en brengt ons dichter bij microbiome-gebaseerde behandelingen voor deze complexe neurologische ziekte. [Kleinewietfeld, M., et al. (2024). Specifieke darmbacteriën van patiënten met multiple sclerose moduleren de functie van menselijke T-cellen en verergeren symptomen in een muismodel. Proceedings of the National Academy of Sciences, 121(48), e2419689122]